Vandaag geen kwetterende vogels, ook zij schuilen voor de vriezende wind. De sterren hangen krachtig lichtend aan het uitspansel, geen wolk te zien!
Het is nog stil dit uur van de dag, enkel héél in de verte een zacht geronk van de draaiende motoren op de roetsjbaan van het werkende leven. Hoeveel van hen hebben nog de zekerheid in werk?
Te koud om te blijven zitten: krant uit de bus, misosoep warmen op de oranje-blauwe vlammen en genieten van 't fristelen van 't papier gedeeld met de harde werkelijkheid van zoveel onmacht, geweld en pijn. Toch lukt het me elke dag iets hartverwarmend te lezen!
Ik hou van de stille ochtenden, zij zijn een bron van creativiteit. Dan flitsen de ideeën op en af, alleen jammer dat ze niet zo dikwijls blijven hangen. Toch beter pen bij de hand houden om er verder iets mee te doen?
Dat is het moment waarop energie door mijn soms zeer pijnlijk lijf suist en de innerlijke glimlach mijn lippen omfloerst...
Ik hou van het leven
Ik hou van jou
